«Όλοι είμαστε ίδιοι μα και διαφορετικοί»

Οι μαθητές του Νηπιαγωγείου Κυριάννας, έμαθαν για την διαφορετικότητα και την ισότητα, παίζοντας. Αφού διάβασαν το βιβλίο «Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους», μετείχαν σε ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι όπου ανακάλυψαν ότι παρά τις όποιες διαφορές έχουμε μεταξύ μας, οι ομοιότητές μας παραμένουν περισσότερες και βαθιές.

Σε συνέχεια, δημιούργησαν ένα έργο τέχνης, που αποτελούταν από έναν κύκλο σχηματισμένο από τις παλάμες τους (στοιχείο κοινό αλλά και μοναδικό στους ανθρώπους), δίνοντας το μήνυμα: «Όλοι είμαστε ίδιοι μα και διαφορετικοί». 

Δημιούργησαν, ακόμη, μια αφίσα που αναδείκνυε την άνιση πρόσβαση των ανθρώπων του κόσμου στα δικαιώματά τους. Μέσω ενός παραμυθιού (“Περιπλανώμενα προσφυγικά παραμύθια”), έγινε μία προσπάθεια για να σχηματίσουν τα παιδιά μία εικόνα για την κατάσταση του προσφυγικού ζητήματος στην Ελλάδα.

 Τραγούδησαν το τραγούδι “Imagine” του Τ. Λένον. Μετείχαν και σε άλλες ομαδικές δραστηριότητες όπως την οικειοποίηση της φράσης «ΣΤΟΠ! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!», ώστε να μάθουν να θέτουν τα όριά τους και να υποδεικνύουν στα άτομα εμπιστοσύνης, όσους δεν τα σέβονται. Έμαθαν την αξία του διαλόγου, τον σεβασμό στον συνομιλητή και την αξία της εκφοράς της άποψής τους. 

Για να γνωρίσουν τα παιδιά με έναν τρόπο πιο πρακτικό τα δικαιώματά τους στην καθημερινή τους δράση, αλλά και με ποιον τρόπο δείχνουν σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων, γνώρισαν μαζί με την ψυχολόγο του σχολείου τρία «σπίτια», το σπίτι του κυρίου Μη, της κυρίας Αταξίας και της κυρίας Ηρεμίας. Αυτή η δράση δημιουργήθηκε με σκοπό να αντιληφθούν τα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει κανείς τα δικαιώματά του αλλά και πως πολλοί άνθρωποι στερούνται αυτών, αναφέροντας παραδείγματα.

Τέλος, έγιναν οι «νονοί» για τα παιδιά στο χαμόγελο του παιδιού, και τους πήγαν δώρα για το Πάσχα, αναγνωρίζοντας πως δεν είναι μια συνήθεια για όλα τα παιδιά του κόσμου αλλά και τη σημασία της αλληλεγγύης και της προσφοράς.